Lowtech Magazine

De zwendel met afvalstatistieken

We storten vèèl meer huishoudelijk afval dan de statistieken beweren.

De statistieken van het huishoudelijk afval zijn gebouwd op de veronderstelling dat het sorteren, recycleren en verbranden van afval honderd procent effectief zijn. Maar de realiteit is anders. Verbranding doet afval niet in rook opgaan, maar reduceert het slechts in gewicht en vooral volume. De belangrijkste restfracties zijn bodemassen en vliegassen. Ook sortering en recyclage leveren een overschot op. Het afval dat overblijft, wordt bijna integraal gestort. Maar daar is in de statistieken van het huishoudelijke afval niets van te merken.

Rijden over een stortplaats

De restproducten van afvalverbranding worden op grote schaal gebruikt als onderfundering bij de bouw van wegen, spoorlijnen en parkings.

De verbranding van 1 ton afval levert 180 tot 270 kilogram bodemassen op. Die worden in de wegenbouw ingezet als alternatief voor zand. Carlo Vandecasteele, hoofd van het departement chemische ingenieurstechnieken aan de KULeuven, stelt dat die praktijk in feite een verdoken vorm van storten is. ,,De assen worden ingepakt in een folie, maar eigenlijk ben je dan bezig een klein stort te maken. Dezelfde techniek wordt toegepast op stortplaatsen zoals de Antwerpse Hooghe Maay".