Een grootschalige introductie van hernieuwbare energie en elektrische auto's botst op een fundamenteel bezwaar: een tekort aan energie en andere grondstoffen om de gewenste infrastructuur uit te bouwen.
André Diederen, onderzoeker aan het Nederlandse TNO, sloopt in zijn zopas verschenen boek "Global Resource Depletion" de heilige huisjes van de ecotech-optimisten. Maar hij geeft ook hoop.
Lees meer "Hernieuwbare energie op grote schaal is een illusie: er is een tekort aan grondstoffen" »
Het ontginnen van olie (en andere fossiele brandstoffen) kost steeds meer energie. Als die trend zich doorzet, zal er over 20 tot 30 jaar één vat olie nodig zijn om één vat olie op te halen. Olie kan dan niet langer als een energiebron worden beschouwd, ook al zit er nog een enorme voorraad in de grond. Het gestaag dalende energetische rendement van de ontginning van fossiele brandstoffen is ook slecht nieuws voor zonnepanelen, windturbines en kerncentrales.
Zolang we niet stoppen met het bouwen van nieuwe steenkool-, olie- en gascentrales heeft het ontwikkelen van energie-efficiënte technologie en het plaatsen van zonnecentrales en windmolens weinig zin. Veel belangrijker dan wat we wel doen, is wat we niet doen.
Het aandeel van hernieuwbare energie in de totale elektriciteitsproductie stijgt. Maar dat zet weinig zoden aan de dijk zolang ook de totale elektriciteitsproductie blijft stijgen. We stoken nog altijd ieder jaar meer fossiele brandstoffen op. Hernieuwbare energiebronnen vervangen geen steenkool-, olie- of gascentrales, ze vangen slechts (gedeeltelijk) het steeds groeiende energieverbruik op. De oplossing is eenvoudig: stel een absolute limiet aan de totale energieproductie. Waarom zouden we het in 2030 niet kunnen stellen met de hoeveelheid energie die we vandaag verbruiken?
Vergeet kernreactoren, zonnepanelen en biobrandstoffen. De brandstof van de toekomst is steenkool.
Aardolie, aardgas en kernenergie hebben de vuile motoren van de industriële revolutie niet vervangen. Het aandeel van steenkool in de elektriciteitsmix blijft stijgen. Als olie en gas halverwege deze eeuw "op" raken, na slechts honderd jaar gebruik, kan de industriële samenleving nog tot 2165 worden aangedreven door steenkool. Niet alleen voor de opwekking van elektriciteit, maar ook voor de productie van autobrandstoffen, chemicaliën en verwarming. De energieproducenten stellen milieuorganisaties gerust: ze hebben een manier gevonden om de enorme voorraden steenkool op te stoken zonder de planeet op te warmen.
Lees meer "Een roetzwarte toekomst: de revival van steenkool" »
Laatste reacties